ستارگان
چشمک زن ومنظره ی زیبای آسمان همواره فکر بشر را به خود معطوف داشته است .
این نقاط کوچک خرد ، از دیر باز باعث حیرت و شگفتی آدمیان بوده بطوریکه
اسامی بعضی از ستارگان و صورتهای فلکی این احساس ترس و حیرت مردمان را
بخوبی نشان می دهد . اسامی تخیلی مانند : دجاجه ( ماکیان – قو ) – الدبران
یا چشم گاو و .... امروزه نیز مورد استفاده قرار می گیرد .
ستارگان
به دور از نور شهر ، در دریاها و یا فضاهای باز اطراف شهرها بهتر می
توانند دیده شوند . انسان حتی در یک نگاه اتفاقی به آسمان وجود ستاره های
پر نور و کم نور را تشخیص می دهد . شخص با تجربه و با بینائی طبیعی درمحلی
که آسمان کاملاً تاریک است حدود 2500 ستاره را در طی یک شب می تواند
بشمارد .
استفاده از دوربین های نجومی ( دوربین دوچشمی ) و تلسکوپ های هر چند ابتدایی باعث پدیدار شدن شتارگان بی شماری خواهد شد . 
